تاثیر جدایه های آنتاگونیست trichoderma روی fusarium oxysporum f. sp. gladioli عامل پژمردگی آوندی و پوسیدگی کورم و ریشه گلایول

یکی از بیماری های مهم گلایول، پژمردگی آوندی و پوسیدگی کورم ناشی از قارچ fusarium oxysporum f. sp. gladioli می باشد. به منظور کنترل بیولوژیک این قارچ ? جدایه به نامهای mah ، t6 و tr13 از trichoderma harzianum و یک جدایه بنام 6/t7 از گونه t. virens و همچنین گونهt. viridae مورد استفاده قرار گرفتند. اثر جدایه های مذکور از نظر قدرت بیماری زایی، قدرت رقابت ساپروفیتی ، تأثیر متابولیت های فرار و غیر فرار روی قارچ عامل بیماری بررسی شدند. مطالعات میکروسکوپی نشان داد که تمامی جدایه ها با مکانیسم آنتی بیوزیس (antibiosis) باعث لیز و متلاشی شدن هیف های fusarium oxysporum f. sp. gladioli شدند. جدایه t6با ایجاد انشعاب هیفی به طور مستقیم هی های قارچ بیماری زا را سوراخ کرده و باعث متلاشی شدن میسیلیوم آن شد. بعلاوه گونه t. viridae و جدایه mah از طریق پارازیتیسم هیفی باعث انقباض، تغییر شکل و رنگ و تخریب هیف های قارچ بیماری زا شدند. از نظر قدرت رقابت ساپروفیتی جدایه های tr13 و mah گونه t. harzianum بهتر از سایر جدایه ها عمل کرده و پس از ? روز سطح پرگنه قارچ پاتوژن را پوشاندند و مانع از ادامه رشد پرگنه قارچ مذکور شدند. تاثیر ترکیبات فرار جدایه mah با 46/ 12? جلوگیری از رشد میسلیومی بیشتر از سایر جدایه ها بود. تاثیر ترشحات مایع خارج سلولی قارچ جدایه t6 با 26/38? بازدارندگی از رشد بیشترین اثر را نشان داد. نتایج آزمون های گلخانه ای نشان داد که جدایه t.harzianum t6 با 70? جلوگیری از پوسیدگی کورم و پژمردگی آوندی گلایول ناشی از f.oxysporum f. sp. gladioliنسبت به سایر جدایه ها و همچنین قارچ کش کاربندازیم بهتر عمل کرد. جدایه مذکور همچنین بیشترین تاثیر را روی فاکتورهای رشدی از جمله وزن بوته، قطر ساقه، ارتفاع بوته و تعداد کورمچه ها نشان دا